Ik kan mij in mijn leven van alweer een zeer geruime tijd niet anders herinneren noch voorstellen dan dat ik mij nader heb moeten verklaren omtrent wie ik was en wat ik dan wel meende te moeten zeggen, schrijven of doen, en waarom ik dan wel meende dat ik zulke dingen die ik deed moest doen, en het\ is immer bij een getuigenis naar beste overtuiging en bedoeling gebleven maar ik kan U verzekeren dat het hier een tijdrovende en soms wat zeer betrekkelijk aandoende situatie heeft betroffen, goed verwoorden en een helder taalgebruik heb ik er evenwel onbekommerd om de inhoud aan menen te mogen overhouden dus ik heb er zelf ook nog eens wat aan gehad en tegenwoordig werkt de schriftuur meer als een ontspanning dan als een zware opgave, maar oh, oh, oh, wat heb ik allemaal wel niet te zien en te begrijpen gekregen en wat is er al niet op mijn bordje terecht gekomen, en wat heb ik niet geleden om een onbegrijpelijkheid dat deze dingen zo met mij waren gesteld, ik kan pas zeer recentelijk beter verstaan en verklaren voor mijzelve en de lezer waarom dit allemaal zo was geregeld en toegegaan, wat het betreft hetgeen er van en over mijn persoon en het getuigenis gedacht mag worden daarover tast ik geheel in het duister
