zondag 17 februari 2013

de Here sprak mij toe: 'wij wonen hier niet in Amerika'

Een wezenselement van degene die mij volledig wel eens in beslag wil nemen is dat hij mij zo eigenlijk wel mooi zat vindt geworden en het gevoel heeft dat het werk er wat hem betreft zo langzamerhand wel op zit, ik denk met schrik aan de dag dat ik hem zal moeten ontberen om de eenvoudige reden dat ik niet zonder hem kan, maar gelukkig, mij werd te kennen gegeven dat dat natuurlijk niet hetzelfde is en dat hij ook wel eens van de vcruchten van zijn arbeid wil genieten, natuurlijk ben ik met de boodschap van zoveel vertrouwen blij genoeg, en ik denk zelf, waar gode zwijgt wat zal de mens dan spreken, maar zo ligt het ook al niet, maakt hij niet het probleem dan doe ik het wel, krijg ik de indruk...gelukkig dat er animaatje plaatjes zijn en republieken want dan kan men zich een beeld vormen zonder met de realiteit in aanraking te komen...en waar ik persoonlijk aan geleden heb moet wel zijn een gebrek aan zelfvertrouwen of godsvertrouwen maar dat komt allemaal op hetzelfde neer...je wordt natuurlijk maar éénmaal Clemens genoemd en die naam die ik mij  had verbeeld, hij is wel mooi, ik had zoiets gedacht als Gino, nu ja, de keuze werd een onvoldoende gegeven en het project heeft geen aandacht gekregen en nog altijd duikt de naam op de meest onverwachte webmomenten op, want waar ik alles bewaar, men kan begrijpen dat de opslag van de computer een grote onoverzichtelijke rommel is geworden als en te vroeg begonnen bouwproject, het is nog net geen puinhoop te noemen maar ik ben veel tijd kwijt aan zoeken en vinden, het is alsof ik een katoenboerderij heb, maar dat is dan weer een hoopvolle en schone gedachte...


Geen opmerkingen:

Een reactie posten