ja, als Gij dit allemaal doet en ik het niet wil accepteren, ja wat eigenlijk moet ik?

ik geloof dat in deze beide afbeelding het wezen van mijn aandacht wel gevangen was, en ik ervaar dan ook een goddelijke gestalte die uit vier componenten bestaat en niet slechts één, die zienswijze is er meer voor kinderen, wellicht het kind dat ik ben geweest, evenwel de vader aanspreken als je gelijke, ik werd ertoe uitgenodigd, maar ik heb daar moeite mee...

...geloof, hoop, liefde en nog wat zijn  de mens gegeven om zijn tocht in het bestaan te volbrengen naar behoren, maar de hoop acht ik toch als de grootste kracht en niet het verhaal van Paulus over de liefde, wij kunnen niet anders dan aannemen, dat wat voor onszelf geldt ook de mensheid in zijn geheel enh voor de toekomst moet betreffen, maar de geschiedenis komt niet tot een einde maar tot een nieuw begin, een begrijpen van de geschiedenis komt de mensen toe, het verstaan van de eeuwigheid behoort toe aan de Here.


Ik weet dan ook niet hoe ik tot een acceptatie moet geraken van hetgeen mij overkomen wil en gedurig bezig houdt, de mensen die met de woorden god's bezig zijn spreken een verhaal dat anders is dan het verhaal van godes welgevalligheid, maar de Vader wil niet slechts in een abstracte beleving voor mij bestaan en waar ik thans mee bezig ben is een vorm van l'art pour l'art te noemen waar ik voor ben gewaarschuwd en die niet eensluidend is met het nieuwsgierige geweten dat mij kennelijk behoort als een soort aandachtigheid waarom gevraagd wordt, het was wellicht alles slechts een kwestie van geld en mooie kleren.. naar ik het heb mogen verstaan draagt Willem Alexander ook het liefst een spijkerbroek en een spencer, en het wordt tijd voor ons te gaan denken aan een vernieuwing in het modebeeld...kennelijk maak ik mijn kunstzinnige bezigheden ondergeschikt aan het doel ervan en wil ik mij graag gewaardeerd zien als een interessante bijdrage....het zal er wel om gaan dat ook ik net als iedereen een schuldgevoelen uit schaamte ken...la nausée moet dan nog geschreven worden maar of dat op mijn weg ligt, Clemens Buur kan namelijk ook het hare denken en dat is dan maar zo gesteld voor hem, het is eigenlijk diep in zijn hart een dame en zijn tweede naam luidt niet voor niets Maria..

.